Warto wspomnieć iż dołączanie do Grupy Rekonstrukcji Historycznej wiąże się z kilkoma faktami...
Przede wszystkim taka decyzja musi zostać dobrze przemyślana, dlatego też trzeba na spokojnie
przeanalizować sytuację. Pomyśleć kim chcę być i co robić. Nastawić się na ból i zmęczenie, co bywa na porządku dziennym. Dołączenie 'żeby zaszpanować kim to ja jestem' raczej mija się z celem. Fakt, fajnie
być kimś takim, jednakże 'nie od razu Rzym zbudowano" więc od razu super wojownikiem się nie zostanie, i wbrew pozorom doświadczenie z 'gier' jest w pewnym stopniu bezużyteczne (choć wiedza nie zawsze).

1. Boli i boleć będzie.
Część ludzi nie zdaje sobie sprawy, że takie 'hobby' jest w pewnym stopniu niebezpieczne dla zdrowia.
Wydaje się, że fajnie jest ot tak dla zabawy komuś toporem naprostować szczękę, ale to samo może się przytrafić każdemu. Fakt iż broń ostra nie jest wydaje się być oczywisty, choć nie zawsze. Ale pamiętać trzeba, że mimo iż broń tępa, szkody wyrządzi, czasem spore. Stłuczenia i siniaki są na porządku dziennym. Więc zanim postanowi się być w takiej grupie\organizacji należy pamiętać o tym i wziąć to pod uwagę.

2."Mamo ja mam dość'
Fakt. Najostrzejszą bronią są słowa. Nie ważne kim normalnie w swym życiu codziennie jesteś, tu jesteś niewolnym więc jako niewolny możesz być traktowany, a skoro możesz to pewnie będziesz. Trzeba się nastawić na stosunki z innymi, wiadomo nie każdy ciebie polubi. Z czasem psychika człowieka może ulec wypaczeniu\zniszczeniu, to też jest istotne. Organizm może nie znieść tego wszystkiego.

3.Jestem wojem!
Jak się już zdecydujesz i stwierdzisz, że dasz radę to spróbuj. Fakt kolejny:
Cały czas się uczysz, wszystkiego i niczego. Jak wykonać fachowe cięcie mieczem i jak dobrze obrać cebulę.
Tak zaczynał każdy, nawet najlepszy. Trzeba być przygotowanym na to, że umiejętności posiadane przez nas mogą nie wystarczać i wtedy przychodzi pora na naukę.

4."Dobra trening z głowy'
Wychodzenie z założenia "idę na trening bo muszę' albo 'już po treningu mam spokój' bywa złem samym w sobie. Na treningach\spotkaniach\szkoleniach się nie kończy. W dobie XXI wieku każdy ma dostęp do wiedzy. Do suchych faktów jak i technik walki. Warto z tego korzystać, szczególnie jeżeli uczymy się od 'fachowca'.

5.Chcę i będę!
Kolejna potrzebna rzecz. Często 'kartą przetargową" bywają posiadane przez nas: 1.Wiedza 2.Umiejętności 3.Chęci co bywa pomocne jeżeli chcemy się tym zająć. Nie wystarczy chcieć.

6.Wyjazdy i inne atrakcje
Co jakiś czas nadchodzi moment na wyprawę, to na Wolin to w inne miejsce lub wyprawa do przedszkola na festyn. Tak. Często drużyny uzyskują wsparcie za prezentowanie się na pokazach i festynach. Dla nich\nas to życie codzienne, ot wyjdę stuknę go parę razy i z głowy. A dla tłumu to coś nowego i ekscytującego.
Warto wspomnieć o warsztatach. Każdy z nas powinien móc jakoś wesprzeć swoją drużynę\grupę\itp. swymi możliwościami i umiejętnościami. Tak zwane "coś z niczego" np. wisiorek z drewna z wypaloną runą, niby nic a może przynieść zysk.

7.Nie JA lecz MY
Życie w takim towarzystwie jest ciekawe. Taka grupa powinna i wpiera się nawzajem. Nikt w grupie nie jest sam, do każdego można zwrócić się o pomoc przy lub w czymś. Można by rzec, że "drużyna jest jak rodzina" problemy moje są problemami często drużyny i często na odwrót.

Cóż na razie to tyle. Sądzę, że garść ciekawostek bądź informacji zapisana wyżej może być pomocna i zapewne zachęci wielu do podjęcia decyzji tudzież "wyzwania". Każdemu życzę sukcesu i wytrwałości.